brölt um holt og móa

- ég žurfti aš finna eitt grįtt og annaš brśnt hross um helgina. Ķ haustregni, žannig aš allar lautir uršu eins og grįtt hross og allir sęmilega stórir steinar eins og brśnt hross, allavega įlengdar. Žetta varš hinsvegar harla góšur göngutśr, gafst tękifęri til aš ęfa žśfnagang og teyma skrattann žegar ég fann žį félagana Brśn og Grįna. Reyndar įkvaš ég aš bjóša Grįna uppį viršulegri kost, aš teymast viš hendi žannig aš viš gengjum svona samsķša aš svo miklu leyti sem tvķfęttur og ferfęttur koma žvķ viš. Žetta leit svolķtiš žannig śt aš viš vęrum žarna į gangi saman, frekar en aš Grįni vęri teymdur heim ķ hólfiš sitt sem hver annar skömmustulegur lśser. En žaš breytti žvķ nįttśrlega ekki aš hin hrossin skömmušu hann fyrir aš yfirgefa hópinn, mér fannst ég heyra einhvern orša žaš viš hann hvort hann vissi ekki aš hann vęri hjaršdżr? 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband